Wapń jest składnikiem mineralnym, którego w organizmie mamy najwięcej, stanowi, aż 40% wszystkich minerałów. W ciele dorosłego człowieka jego zawartość wynosi 1 % ogólnej masy ciała. Najwięcej znajduję się go w szkielecie kostnym, nieco mniejsze jego ilości znajdują się również w osoczu krwi.
Wapń pełni wiele bardzo ważnych funkcji w naszym organizmie. Przede wszystkim jest podstawowym składnikiem kości, zębów i paznokci, wzmacnia włosy. Kontroluje kurczenie i rozkurczanie mięśni, jest przez to niezbędny do prawidłowej pracy serca. Stymuluje pracę układu nerwowego, poprawiając przekazywanie impulsów nerwowych. Zmniejsza także reakcje alergiczne oraz stany zapalne i obrzęki. Reguluje ph krwi i jej krzepliwość, zmniejsza dzięki temu kruchość naczyń krwionośnych, a zwiększa ich przepuszczalność. Odpowiada za gospodarkę elektrolitową, reakcje obronne organizmu i jest niezbędny do procesu wchłaniania witaminy B12 oraz dla kobiet w ciąży. Zapobiega również osteoporozie i obniża ciśnienie krwi.
Zapotrzebowanie na wapń wynosi od 800- 1200 mg na dobę.
Źródłem wapnia jest mleko i przetwory mleczne, jajka, żółte sery, fasola, ryby morskie, zielone warzywa liściaste, suszone owoce, kasze gruboziarniste. Warty podkreślenia jest fakt, że najlepiej przyswajalny jest wapń pochodzenia zwierzęcego, czyli mleko i jego produkty, niż ten pochodzenia roślinnego.
Zbyt małe ilości wapnia w diecie powodują zaburzenia w rozwoju dziecka, skrzywienia kręgosłupa, osteoporozę, podatność zębów na próchnicę. Niedobór wapnia skutkuje także zaburzeniami w pracy układu nerwowo- mięśniowego, złą krzepliwością krwi, czego następstwem są częste krwotoki i siniaki. Zwiększa się skłonność do alergii i wysypek.
Nadmiar wapnia w diecie jest przyczyną powstawania kamieni nerkowych, destabilizuje pracę serca, obniża wchłanianie cynku i żelaza.
Wapń odpowiada za skurcze mięśni oraz za wysoka gęstość kości, które są niezbędne podczas uprawiania sportów, gdyż zapobiegają kontuzjom.